Zomercolumn

Tijdens de vakantieperiode wisselen de collegeleden van onze gemeente Noordenveld elkaar af in het beschikbaar zijn voor calamiteiten en festiviteiten. Deze week was het mijn beurt om als locoburgemeester op te treden. Het mooiste hieraan vind ik om echtparen te bezoeken die 60 jaar of meer getrouwd zijn of een 100-jarige te feliciteren.

Er is sprake van een vast patroon. Op ons secretariaat staat een emmer met bloemen van onze huisbloemist. Altijd even checken of je wel het juiste boeket meeneemt, want regelmatig zijn het meerdere bezoeken op zo’n dag. Vervolgens op de fiets naar een adres in de directe omgeving. Vaak staat de pers je al op te wachten voor de woning, om dan gezamenlijk naar binnen te gaan. Dan is het opletten om de juiste persoon te feliciteren, want sommige ouderen zijn nog zo kwiek, dat je je afvraagt of je de dochter of zoon voor je hebt. 

De aanwezige journalist maakt een foto van de jubilarissen en de vertegenwoordiger van de gemeente. Hij maakt een grapje tegen in dit geval de man van het echtpaar: “Ik wil graag even dat u een arm om uw vrouw heen slaat, dan ziet men in elk geval wie bij wie hoort.” 

Kort worden wat woorden opgenomen voor het onderschrift van de foto. Daarna blijf ik zitten voor een gebakje, 2 koppen koffie en spreken we verdiepend over het leven. Wat die taart betreft goed dat je elkaar afwisselt… 

Bij de vraag wat het geheime recept is voor een lang en gelukkig huwelijk of leven ga je al snel de diepte in. Eerst hoor je: “rustig blijven doorademen” of “een beetje lief zijn voor elkaar”. Daarna ontstaat er vaak een vertrouwelijke sfeer waarbij de hoogte- en dieptepunten van het bestaan worden gedeeld. Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar, dat merk je telkens weer. Voor mij persoonlijk een welkome afwisseling om niet alleen met de waan van de dag bezig te zijn. Met oprechte interesse luister ik en probeer te leren van hun ervaring. Trots worden er foto’s en de felicitatiekaart namens de koning getoond en anekdotes vanuit de werkende periode verteld. 

Naast de terechte aandacht voor de jubilarissen, ook een mooi moment om te toetsen hoe het gaat in onze gemeente. Je staat versteld hoe het nieuws op de voet gevolgd wordt. Altijd wil ik daarom graag weten wat er in hun ogen goed gaat en wat er verbeterd kan worden. Natuurlijk zijn er altijd aandachtspunten, maar over het algemeen hoor ik dat deze mensen hier gewoon plezierig wonen. Een uur vliegt om en in de deuropening worden nog de laatste verhalen verteld. Dan is het tijd voor mij om met een knipoog te zeggen: “Ik moet gaan, want ik moet nu écht aan het werk.” 

Jos Darwinkel, wethouder 

Jos Darwinkel is wethouder in Noordenveld